بهترین روش‌ های پیاده‌ سازی اکسس کنترل ها سیستم های کنترل دسترسی و ارتباط آن ها با کابل شبکه راهنمای جامع

کابل‌ های شبکه باید از لحاظ امنیتی مناسب باشند تا اطلاعات حساسی که از طریق آن ها منتقل می ‌شوند، محافظت شود. این شامل استفاده از کابل ‌های امنیتی و رمزگذاری داده‌ ها در انتقال اطلاعات می‌ شود. در بسیاری از صنایع و سازمان‌ها، رعایت تطابق با مقررات امنیتی و استاندارد های امنیتی اجباری است. کنترل دسترسی به شرکت ‌ها کمک می‌ کند تا از تطابق با این مقررات پیروی کنند و در نتیجه تعریف و تجسم تهدیدات امنیتی را کاهش دهند. با محدودسازی دسترسی‌ها، امکان حذف یا تغییر تصادفی داده‌های حساس کاهش می‌یابد. اجرای این سیاست در سازمان‌ها و سیستم‌ها دارای مزایای متعددی است که نقش کلیدی در کاهش مخاطرات و بهبود امنیت اطلاعات ایفا می‌کند.

برای حفظ عملکرد سیستم در صورت قطع برق، باتری‌های پشتیبانی استفاده می‌شود. سرورهای مخصوص و نرم ‌افزار های کنترل دسترسی برای مدیریت و پیکربندی سیستم استفاده می‌ شوند. در این مخازن، تصاویر و اطلاعات احراز هویتی افراد ذخیره می ‌شوند تا با اطلاعاتی که ارائه می‌دهند مقایسه شوند. کنترل دسترسی فیزیکی ورود به فضاهای فیزیکی مانند اتاق ‌های سرور یا مراکز داده را محدود می ‌کند. این شکاف مدل‌های قدیمی‌تر را با تسهیل مدیریت و پیشگیری و مسدود کردن درهای بالقوه منجر به آسیب‌پذیری پر می‌کند. همانطور که دیدیم، برخی از آنها برای پیاده سازی به سطح بالایی از تخصص در مدیریت کنترل دسترسی نیاز دارند، برخی دیگر نه.

انتخاب و استفاده از تجهیزات مناسب با توجه به اهداف امنیتی و نیاز های خاص سازمان اساسی بر این تجهیزات می ‌توانند به صورت ترکیبی و یا به صورت مجزا مورد استفاده قرار گیرند. این دستگاه‌ ها برای مدیریت دستگاه ‌های کنترل دسترسی و تعیین سطوح دسترسی مورد استفاده قرار می‌ گیرند. برای اتصال دستگاه ‌های کنترل دسترسی به سرور ها و دیگر تجهیزات شبکه نیاز به کابل‌ ها و اتصالات مناسب داریم. مدل PBAC از هر دو ویژگی و نقش‌ها برای استخراج سیاست‌ها استفاده می‌کند، بر خلاف چارچوب‌های کنترل دسترسی سنتی که در آن فقط از نقش‌ها یا ویژگی‌ها برای استخراج حقوق دسترسی استفاده می‌شود. این ویژگی باعث می شود PBAC یک رویکرد واقعا قدرتمند و پویا برای کنترل پارامترها باشد.

استفاده از انکودرهای رایج Zend Guard , ionCube, sourceguardian و …… همگی دارای ضعف‌هایی هستند. یا دکودرهای (رمزگشا) مخصوصشان نوشته شده است، یا سورس شما را دارای باگ می‌کند یا محدود به نگارش PHP خاصی می‌کند که بسیار وقت‌گیر و دوباره‌کاری به بار می‌آید. ضمن اینکه غالبا هزینه‌های بسیار بالایی برای تهیه آن‌ها نیاز است و همچنین امنیت کامل را برای شما تامین نمی‌کنند. مستندسازی دقیق نقش‌ها و دسترسی‌ها و آموزش کاربران درباره اهمیت سیاست Least Privilege، کلید اجرای موفق این سیاست است. در مرحله بعد، باید ویوی ثبت نام را به روز کنیم تا شامل شماره دانشکده نیز شود. ویو ثبت نام را باز کنید و بیایید یک مکان خوب برای اضافه کردن این فیلد ورودی جدید پیدا کنیم.

ما یک div مشابه سایر کنترل‌های فرم ایجاد می‌کنیم تا ساختار UI ثابت بماند. بعد، من Label مرتبط را اضافه می کنم.مشخص می کنیم که برچسب مربوط به فیلد متنی ما FacultyNumber خواهد بود، و ما یک استایل نیز اضافه خواهیم کرد. آخرین چیزی که اضافه خواهیم کرد، بخش اعتبار سنجی ما است تا در صورت وجود هرگونه خطای تأیید اعتبار برای این کنترل جدید بتوانیم خطای مناسبی نمایش دهیم. برای بررسی آسیب‌ پذیری‌ ها و نقاط ضعف سیستم اکسس کنترل، تست ‌های امنیتی منظمی باید انجام شود. سیستم‌  های نظارت امنیتی باید تهدیدات امنیتی را تشخیص داده و به صورت فعال نگهبانی کنند.

در صورت عضو سایت هستید، با ورود به پنل کاربری، به سادگی وارد سرویس زی لایسنس شوید. سرویس‌هایی مانند AWS IAM یا Azure AD امکان تعریف دقیق دسترسی‌ها را فراهم می‌کنند. مایکروسافت Active Directory ابزارهایی مانند Group Policy و Organizational Units (OUs) را ارائه می‌دهد که به مدیریت و محدودسازی دسترسی‌ها کمک می‌کنند. با کمینه کردن دسترسی‌ها، سازمان‌ها می‌توانند سطح ریسک را مدیریت کرده و حملات سایبری و آسیب‌پذیری‌ها را به حداقل برسانند. اکنون که   policy با نام FacultyOnly را تعریف کرده‌ایم، می‌توانیم آن را به ویژگی Authorize اضافه کنیم.

این مدل با ساده‌سازی مدیریت دسترسی‌ها، افزایش امنیت و کاهش هزینه‌ها، یکی از بهترین گزینه‌ها برای سازمان‌هایی است که نیاز به مدیریت دقیق و ایمن دسترسی‌ها دارند. با وجود چالش‌های پیاده‌سازی، مزایای RBAC آن را به یک استاندارد طلایی در مدیریت دسترسی‌ها تبدیل کرده است. سازمان ‌های حوزه سلامت نیاز دارند که اطلاعات حساس بیماران و تاریخچه پزشکی آن‌ ها محافظت شود. پیاده‌ سازی موفق کنترل دسترسی در این سازمان ‌ها، از جمله ایجاد نقش‌ ها و مجوز های دقیق برای پرسنل پزشکی و مدیران، از دسترسی غیرمجاز به اطلاعات بیماران جلوگیری می‌ کند. برای جلوگیری از این اشتباهات و ارتقاء امنیت سیستم کنترل دسترسی، لازم است استاندارد ها و سیاست ‌های مناسبی را پیاده‌سازی کنید و به مرور زمان آن‌ ها را به‌روزرسانی کنید. همچنین، آموزش کاربران و اجرای مداوم ترمیمات امنیتی نیز بسیار مهم هستند.

مدل کنترل دسترسی اجباری (Mandatory Access Control) یا به اختصار MAC، به کاربر نهایی اجازه تغییر تنظیمات سطح دسترسی را نمی دهد. همانطور که مشخص است، ACL ها پتانسیل کنترل سطح دسترسی گسترده در شبکه ها و اشیاء را دارند اما اغلب هنگام مدیریت چندین شی، ACL های پیچیده ای ایجاد می شوند. اگر یک مدیر فناوری اطلاعات یا صاحب کسب و کار هستید، به احتمال زیاد امنیت دسترسی های خارج از سازمان به اطلاعات، همیشه ذهن شما را درگیر می کند. مدیریت و کنترل دسترسی کارکنان یک سازمان به فایل‌ها، مانند محدود کردن دسترسی به اطلاعات و سیستم های پردازش آنها، ضرورت پیدا کرده است. برای ارتباط بین دستگاه ‌های کنترل دسترسی و سرور ها نیاز به کابل ‌های مناسب داریم.

نقش ها در این نوع مدل ایستا هستند و ترسیم نقشه و مشاهده ارتباط آنها با یکدیگر را بسیار آسان تر می کند. مدل PBAC از روشی به نام سیاست به عنوان کد (PaC) استفاده می کند، به این معنی که سیاست می تواند مستقیماً در کد نوشته شود.

در این مقاله، ما به روش‌های پیاده‌سازی اکسس کنترل و ارتباط آن با کابل‌ های شبکه خواهیم پرداخت. ما همه چیز از مبانی تا بهترین روش‌ها را پوشش خواهیم داد و برای کمک به تقویت امنیت شبکه‌ تان اطلاعات مفیدی ارائه خواهیم کرد. کنترل سطح دسترسی مبتنی بر قانون (Rule-based access control) یا به اختصار RuBAC، برای تخصیص پویای سطوح دسترسی به کاربران بر اساس نقش آنها که توسط سرپرست سیستم یا متولی تعریف شده، استفاده می گردد. به عنوان مثال، اگر سازمان بخواهد دسترسی ها را بر اساس زمان کنترل کند، این مدل مناسب خواهد بود. کنترل دسترسی مبتنی بر نقش (RBAC) یک راهکار اثربخش برای مدیریت دسترسی‌ها در سازمان‌ها است.

به عنوان مثال، هکری را در نظر بگیرید که یک بخش از یک شبکه را به خطر می اندازد، اگر امتیازات به طور دقیق در سراسر شبکه تنظیم شوند، به بقیه شبکه دسترسی کامل نخواهند داشت. سیستم‌های مبتنی بر خط‌مشی ذاتاً پویا هستند و آنها را با نیازهای سازمان سازگار می‌سازد، خواه یک استارت‌آپ کوچک باشد یا یک شرکت کامل با ده‌ها بخش. این به ما کنترل بیشتری می‌دهد و ما را قادر می‌سازد تا با در نظر گرفتن زمینه، تصمیمات دسترسی را در زمان واقعی با جزئیات بالا اتخاذ کنیم. PBAC دارای مزایای کلیدی نسبت به چارچوب‌های قدیمی‌تر است، دلیل اصلی آن این است که از خط‌مشی‌ها برای کسب مجوز با ترکیب وظایف و خط‌مشی‌های موضوع با استفاده از روش‌شناسی سیاست به‌عنوان کد استفاده می‌شود. پیاده‌سازی دقیق و اصولی RBAC نه تنها امنیت سازمان را افزایش می‌دهد بلکه فرآیندهای مدیریتی را نیز بهینه‌تر و کارآمدتر می‌کند. به همین دلیل، روش های access-control-allow ارائه شده اند تا نگرانی‌های پیرامون امنیت سایبری را کاهش دهند.

یکی از معایب این مدل این است که پیاده سازی آن زمان زیادی را می طلبد زیرا مدیران برای کشف هر نقش و مجوزهای آنها به زمان نیاز دارند. در یک مدل RBAC مجوزها به عنوان اقداماتی که کاربر می تواند روی یک منبع انجام دهد تعریف می شود. یک مدل ABAC از ویژگی های مشتق شده از یک موضوع، منبع یا محیط استفاده می کند تا تصمیم بگیرد که آیا دسترسی به منبعی در یک سیستم اعطا می شود یا خیر. همچنین زی لایسنس دارای سرویس های بسیار دیگری است که میتوانید با ورود به صفحه موردنظر هر سرویس مزایای هر سرویس را مشاهده نمایید. در این روش، افراد باید یک کد دیجیتال وارد کنند تا به محل مورد نظر دسترسی پیدا کنند.

از آنجایی که کاربر من claim(ادعای) FacultyOnly را ندارد، الزامات مربوط به policy برآورده نشده است. که از کاربران دانشکده انتظار می رود آن را پر کنند.RegisterViewModel  را  از داخل پوشه Models باز می کنیم.ما در اینجا یک ویژگی جدید برای شماره دانشکده اضافه خواهیم کرد. این یک ویژگی که از نوع string است، به نام FacultyNumber خواهد بود.و ما یک مشخصه به نام Display اضافه می کنیم تا در ویو به صورت عبارت Faculty Number نمایش داده شود. شرکت‌ هایی مانند بورس‌ ها و موسسات مالی نیاز به کنترل دسترسی دقیق به داده‌ های مالی و بازار های مالی دارند. پیاده ‌سازی موفق کنترل دسترسی در این صنعت ‌ها از جمله مهمترین اقدامات امنیتی است. پیاده ‌سازی موفق کنترل دسترسی در ادارات دولتی، از جمله کنترل دقیق دسترسی به داده‌ های محرمانه و اطلاعات دولتی مهم است.

کاربر نهایی، دسترسی کاملی جهت تغییر تنظیمات سطح امنیتی برای سایر کاربرانی که به همان اشیاء دسترسی دارند را خواهد داشت. این دسترسی و تغییرات می تواند منجر به اختلاف و نابرابری در سطوح دسترسی شود. علاوه بر این، مجوزهای کاربران نهایی به تمام برنامه‌های دیگری که با آنها کار می‌کنند نیز تعلق می گیرد. وجود این گونه مشکلات، DAC را به یکی از ضعیف ترین مدل های کنترل دسترسی تبدیل می کند. مدل Bell-LaPadula، بر کنترل سطح دسترسی به اطلاعات طبقه بندی شده تمرکز دارد و محرمانگی را نسبت به یکپارچگی، اولویت قرار می دهد. کاربران سطح بالاتر، فقط می توانند در همان سطح ویرایش انجام دهند و امکان تغییر داده ها در سطوح پایینتر را ندارند.

انتخاب تجهیزات مناسب و نصب صحیح آن ها برای بهره ‌وری بهتر از سیستم کنترل دسترسی بسیار حائز اهمیت است. همچنین، نظارت و نگهداری دوره ‌ای از این تجهیزات برای حفظ عملکرد بهینه آن ها ضرور است. با پیاده‌سازی روش‌های ذکر شده در این مقاله، می‌توانید به طور موثر از داده‌های خود محافظت کرده و خطر حملات سایبری را کاهش دهید. نگهداری و نظارت مداوم بر سیستم کنترل دسترسی به کاهش تهدیدات امنیتی و افزایش اعتماد به امنیت سیستم‌ ها و اطلاعات کمک می کند. این فرآیند باید به صورت مداوم و به روز انجام شود تا امنیت سیستم‌ ها حفظ شود. کابل‌ های شبکه معمولاً این امکان را فراهم می‌ کنند تا از منابع تغذیه مرکزی برای تجهیزات مختلف سیستم استفاده کنند.

ما باید دستورهای migration پایگاه داده را برای StudentDataContext اجرا کنیم. در منوی Tools و سپس زیر منوی NuGet Package Manager و سرانجام Package Manager Console را انتخاب کنید. بنابراین دستور زیر را اجرا می کنیم و مطمئن شویم که پوشه Migrations به پروژه ما اضافه شده است. هر کدام از این روش ‌ها به موقعیت و نیاز های خاص سازمان‌ ها و سیستم‌ ها بستگی دارد. در این روش، دسترسی بر اساس ویژگی‌ های فردی مانند سن، مکان فیزیکی، وضعیت و… تعیین می ‌شود.

این مثال ‌ها نشان می ‌دهند که کنترل دسترسی به عنوان یک جنبه اساسی امنیت اطلاعات در سازمان ‌های مختلف حیاتی است و پیاده‌سازی موفق آن می‌تواند به محافظت از داده‌ ها و منابع مهم کمک کند. شرکت‌ هایی مانند آمازون یا eBay با داشتن میلیون ‌ها مشتری و اطلاعات مالی بسیار حساس نیاز به کنترل دسترسی دقیق دارند. این شرکت ‌ها از تکنولوژی ‌های مدرن برای مدیریت دسترسی و امنیت اطلاعات خود استفاده می‌ کنند. بانک‌ های مرکزی به عنوان مخزن اطلاعات مالی حیاتی هر کشور شناخته می‌ شوند. این بانک ‌ها به کمک کنترل دسترسی دقیق و پیچیده، اطلاعات مالی و اقتصادی را محافظت می کنند. مثلاً، دسترسی به سیستم‌ های بانک مرکزی توسط چندین لایه از تأیید هویت و اجازه دسترسی محدود به افراد معتبر کنترل می ‌شود.

مدل Biba سیستمی شامل سیاست های امنیت داده برای انتقال اطلاعات رسمی است که یکپارچگی داده ها را تضمین می کند. در Biba، داده‌ها و افراد بر اساس سطح دسترسی به‌گونه‌ای در گروه ها مرتب می‌شوند که موضوعات مطرح شده در یک سطح، از میزان دسترسی های آنها بالاتر نباشد. در این صورت، خرابی داده (data corruption) نهایتا در سطوح پایین رخ می‌دهد. بنابراین، یک کاربر با دسترسی سطح پایین، صرفا می تواند اطلاعات سطح بالاتر را مشاهده کند و امکان ایجاد تغییر در آنها را ندارد اما کاربر با سطح دسترسی بالاتر، می تواند داده های سطوح پایین را تغییر دهد. در این شرکت ‌ها که اطلاعات مشتریان و سیستم ‌های مهم توسعه نرم ‌افزار را معرفی می‌ کنند، کنترل دسترسی بسیار مهم است. این شرکت ‌ها به کمک سیستم ‌های Identity and Access Management (IAM) دسترسی کاربران به منابع را مدیریت می‌ کنند.

هر نقش شامل مجموعه‌ای از مجوزهاست که نشان‌دهنده وظایف و مسئولیت‌های مرتبط با آن نقش است. سپس کاربران به این نقش‌ها تخصیص داده می‌شوند و به‌طور خودکار مجوزهای مرتبط با آن نقش را دریافت می‌کنند. زی لایسنس اولین و برترین سرویس است که بصورت 100% ایمن برنامه نویسی شده است و بصورت یک سامانه آنلاین جهت مدیریت و ساماندهی لایسنس ها با الگوریتمی بسیار نوین و ایمن برای مشترکین ایفای نقش میکند. بطور کلی توسط سرویس زی لایسنس میتوانید برای کلیه پروژه های php، اسکریپت، سیستم های فروشگاهی، سایت ساز، قالب، افزونه و هر آن چیزی که میخواهید مجوز و لایسنس تعریف کنید. این افزونه با ارائه API اختصاصی می تواند بستری را فراهم سازد تا بتوانید روی تمامی محصولات خود لایسنس بگذارید. دو مدل امنیتی شناخته شده Biba و Bell-LaPadula با MAC مرتبط می باشند.

کاربران سیستم باید آموزش داده شوند که چگونه از سیاست ‌ها و رویکرد های کنترل دسترسی پیروی کنند و از امنیت دسترسی‌ های خود آگاه باشند. در واقع، هر کاربر باید تنها دسترسی‌هایی را که لازم دارد، داشته باشد. از سوی دیگر، محدودیت شدید و غیراصولی در دسترسی به شبکه سازمان، سبب می‌شود تا کارهای داخلی و خدمات‌دهی سازمان به درستی انجام نشود. مدل‌های PBAC پویا هستند، به این معنی که می‌توانند پارامترهای متعددی را در هنگام اعطای دسترسی و مجوز به کاربر در نظر بگیرند، که به ما امکان می‌دهد هنگام ایجاد قوانین خاص باشیم. مدل‌سازی و مدیریت دسترسی کاربر در سیستم‌ها برای امنیت، یکپارچگی و انطباق داده‌ها بیش از همیشه ضروری است. اگر تا به امروز نگرانی شما از هرگونه سرقت، سوءاستفاده و منتشر شدن سورس‌کدهایتان رفع نشده است، ما به شما بهترین راهکار را معرفی می‌کنیم که امنیت کامل کدهای شما حفظ می‌شود.

این شامل نظارت بر ورود و خروج کاربران، تغییرات در مجوزها، و دسترسی‌های مجاز و غیرمجاز می‌ شود. کابل‌ های شبکه به عنوان واسطه ‌ای برای انتقال داده‌ ها و اطلاعات بین اجزاء مختلف سیستم کنترل دسترسی عمل می‌ کنند. این اصل، یکی از ستون‌های حیاتی برای پیشگیری از تهدیدات داخلی، کاهش خطرات امنیتی و مقابله با حملات سایبری است. زمانی که سازمان ها استفاده از خدمات ابری را انتخاب می کنند، مدیریت دسترسی و تخصیص مجوزها به کارکنان، بسیار پیچیده می شود. در این مقاله، نحوه کنترل سطح دسترسی ها که می توانند این گونه مشکلات را کاهش دهند، بررسی شد. سازمان ها می توانند با استفاده صحیح از این روش ها و کنترل سطوح دسترسی، امنیت داده ها را افزایش دهند و از نشت و خرابی داده های حیاتی خود، جلوگیری نمایند.

کنترل دسترسی مبتنی بر نقش (RBAC) یکی از روش‌های استاندارد و پیشرفته برای مدیریت دسترسی به منابع اطلاعاتی و داده‌ها در سازمان‌ها است. این مدل به سازمان‌ها کمک می‌کند تا دسترسی کاربران به منابع حساس را بر اساس نقش‌ها و وظایف آن‌ها محدود کنند، که منجر به افزایش امنیت و کاهش پیچیدگی در مدیریت دسترسی‌ها می‌شود. همانطور که در بالا گفتیم، منظور از کنترل دسترسی در امنیت سایبری، تعریف سیاست‌ها و بکارگیری روش‌هایی برای ایجاد سطوح مختلف دسترسی به بخش‌ها، داده‌ها و منابع شبکه سازمان برای کاربران مختلف است. مدل کنترل دسترسی مبتنی بر نقش (Role-based access control) یا به اختصار RBAC، دسترسی افراد را بر اساس موقعیتی که در سازمان دارند مشخص می کند. بنابراین، به جای اینکه برای هر کارمند جدید سطح دسترسی خاصی تنظیم گردد، مجوزهای خاصی از قبل به نقش هایی که آنها در سازمان دارند، اختصاص داده می شود.

برای انتخاب بهترین راهکار اکسس کنترل، نیاز است تا به نیازها و محیط خود دقت کنید و سپس به توجه به امنیت، کاربری، و فناوری‌ های موجود اقدام کنید. سیستم ‌های هوش مصنوعی می‌ توانند الگوریتم‌ های پیچیده ‌تری برای تشخیص و تصمیم‌ گیری در مورد دسترسی افراد به مناطق مختلف ارائه دهند. کنترل دسترسی منطقی دسترسی دیجیتال به شبکه‌ ها و سیستم ‌ها را مدیریت می‌ کند. کنترل دسترسی به اطلاعات حساس و مهم از دسترسی غیرمجاز و ناپسند جلوگیری می‌ کند. برای مثال، یک سازمان دولتی را در نظر بگیرید که تنها تعامل آن با افراد متفرقه خارج از سازمان، انتشار بیانیه‌هایی در وبسایت، برای اطلاع‌رسانی عمومی است. در این صورت، تنها مجوزی که افراد متفرقه و خارج از سازمان باید داشته باشند، امکان بازدید از صفحات عمومی وبسایت برای مشاهده اطلاعیه‌ها است.

این امر کار را برای مدیران سیستم بسیار آسان می کند اما اگر فرد نیاز به فایل‌هایی داشته باشد که مجوز آنها را ندارد، مدیران امنیتی باید از روشی دستی برای دسترسی آن کارمند به فایل ها استفاده کنند. یکی از اشتباهات رایج در سیستم ‌های کنترل دسترسی، عدم به ‌روز رسانی دسترسی ‌ها است. اگر کاربرانی که دسترسی به منابع داشتند، از سازمان خارج شوند یا وظایفشان تغییر کند و دسترسی‌های قبلی به‌روز نشود، این امر ممکن است به نفوذهای امنیتی منجر شود. در ادامه، مؤلفه‌های اصلی کنترل دسترسی را نام خواهیم برد و مراحل و روش‌های ایجاد کنترل روی دسترسی کاربران مختلف در شبکه سازمان را برای شما مخاطبان گرامی سایبرنو توضیح خواهیم داد. سیاست Least Privilege یکی از مؤثرترین راهبردها برای افزایش امنیت سازمانی است. با محدود کردن دسترسی‌های غیرضروری، نه تنها سطح حمله کاهش می‌یابد، بلکه ریسک ناشی از خطاهای انسانی و سوءاستفاده داخلی نیز به حداقل می‌رسد.

با استفاده از کارت‌ های اکسس و کارت‌ خوان ها، می‌ توان دسترسی افراد را مدیریت کرد. با کاهش دسترسی ‌های غیرضروری و حذف دسترسی ‌های اضافی، می‌ توانید بهره‌ وری سیستم ‌ها و شبکه‌ ها را افزایش دهید. در این مقاله، پیچ‌ها و مهره‌های هر یک از آنها و نحوه مدیریت و استخراج قوانین کنترل دسترسی را با استفاده از ویژگی‌ها، نقش‌ها، روابط یا سیاست‌ها مشاهده کرده‌ایم. PBAC ما را قادر می سازد تا با تنظیم دسترسی به داده های حساس در سراسر یک سازمان یا برنامه به روشی منسجم و سیستماتیک، به راحتی سیاست های داخلی را با کنترل دسترسی هماهنگ کنیم. سیستم‌های PBAC کار را برای تیم‌های انطباق برای پیروی از الزامات قانونی مربوط به حریم خصوصی داده‌ها و قوانین امنیتی مانند GDPR، HIPAA و CPRA بسیار آسان‌تر می‌کنند.

سپس از آن برای جستجوی نمراتی که به آن کاربر اختصاص داده شده است استفاده خواهیم کرد. در StudentDataContext، ما یک DbSet از نوع Grades  داریم و درون آن نمرات‌ی را جستجو می‌کنیم که نام کاربری مشابه کاربر فعلی دارند. در برخی موارد، سیستم ‌ها ممکن است دسترسی فیزیکی را به کسانی که نباید اجازه ورود داشته باشند، مجاز کنند. افراد برای ورود به ساختمان یا مناطق مخصوصی کارت اختصاصی خود را ارائه می ‌دهند تا احراز هویت صورت گیرد. چندین مدل کنترل دسترسی وجود دارد، همه با مزایا و معایب خود در مورد مدیریت مجوز. یکی دیگر از مزایای استفاده از مدل PBAC، جداسازی امتیازات در یک سازمان است که در آن هر جزء جدا شده است تا خطر در صورت نقض امنیت به حداقل برسد.

با استفاده از سیستم های اکسس کنترل، مدیران می ‌توانند دقیقاً تعیین کنند که کدام کاربران به چه منابعی دسترسی دارند و چه عملیاتی را انجام می‌ دهند. این امکان به مدیران کمک می ‌کند تا بهترین سطح امنیت را برای سیستم ‌های خود تعیین کنند. از سوی دیگر، ارائه دهندگان PBAC اجازه می دهند خط مشی ها در قالب یک زبان ساده و در برخی موارد با استفاده از رابط کاربری گرافیکی (GUI) کدگذاری شوند. اجرای سیاست‌های کنترل دسترسی برای تیم‌های مدیریتی با تکیه نکردن به بخش فناوری اطلاعات برای ایجاد تغییرات هرازگاهی آسان‌تر می‌شود. RBAC مدلی از کنترل دسترسی است که در آن به کاربران تنها اجازه دسترسی به منابعی داده می‌شود که در حوزه وظایف و مسئولیت‌های آن‌ها قرار دارد. در این مدل، دسترسی‌ها به‌جای اختصاص به هر کاربر به‌صورت مستقیم، بر اساس نقش‌هایی که برای سازمان تعریف شده‌اند مدیریت می‌شود.

این دستگاه ‌ها به افراد اجازه ورود به مکان ‌های مختلف را با وارد کردن کد اختصاصی اعطا می ‌کنند. با استفاده از این روش، مدیران می ‌توانند از راه دور دسترسی افراد را مدیریت کنند، به طوری که افراد بتوانند به مناطق خاص دسترسی پیدا کنند. یکی دیگر از ویژگی های کلیدی که آن را بسیار جذاب تر از راه حل های دیگر می کند، سادگی آن در ایجاد و تست سیاست ها است. این برای اجرای ممیزی و مطابقت با قوانین سختگیرانه حفظ حریم خصوصی در حوزه های قضایی خاص عالی است. این نوع مدل‌سازی مجوز را می‌توان با مدل‌های دیگر انجام داد، اما زمانی که با ReBAC انجام می‌شود بسیار ساده‌تر و مختصر است زیرا اغلب برای ساخت این نوع مدل از نمودار استفاده می‌شود.

PBAC هنگام ارزیابی اینکه آیا دسترسی باید اعطا شود یا خیر از منطق بولی استفاده می کند، این کار را با پردازش این ویژگی ها به روش “اگر، آنگاه” انجام می دهد که با مدل های دیگر متفاوت است. این ویژگی ها می توانند هر مقداری باشند که این مدل را قادر می سازد سناریوهای پیچیده را مدیریت کند. برخلاف به‌طور سنتی که سیاست‌ها به صورت دستی اجرا می‌شوند، مقیاس‌پذیر نیستند و فاقد چارچوبی برای اجرا هستند. با عضویت در سرویس های زی لایسنس میتوانید از تمامی این مزیت ها بهره مند شوید. این روش به تغییرات در محیط یا موقعیت فردی وابسته است و می‌ تواند به طور دینامیک دسترسی را تنظیم کند. همانطور که از نامش می‌گوید، این مدل برای کسب مجوز بر روابط متکی است.